Τρίτη 19 Σεπτεμβρίου 2017

Ευάγγελος Αυδίκος *,Αντιγράφοντας την ευτέλεια, EFSYN, 19.9.17


lathos.jpg

EUROKINISSI/ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ
Δεν εκπλήσσομαι πια με αυτούς που έχουν κονσερβοποιήσει την έκφραση έκπληξης για τις κοινωνικές παθογένειες. Μένουν ενεοί. Διαστέλλονται οι κόγχες των ματιών. Υφος ανθρώπου που πέφτει στο κενό από ουρανοξύστη. Απίστευτο! Το επίθετο που είναι πρόχειρο για να διοχετεύσουν την απαρέσκειά τους. Την άγνοιά τους που η κοινωνία σέπεται. Το μήλο πλέον δεν χρειάζεται να σταλεί στην ξενιτιά, να ταξιδέψει σε δυσμενείς συνθήκες.
Για να σαπίσει. Είναι πολλές οι δεκαετίες που το σκουλήκι της σαπίλας ξεκινάει από πολύ μικρή ηλικία. Είναι το παράδειγμα που διαχέεται παντού. Είναι ο αέρας της διάβρωσης που παρασύρει αντιστάσεις. Διαβρώνει συνειδήσεις. Ισοπεδώνει τις υγιείς φιλοδοξίες. Που δικαιώνει την ευτέλεια. Τους κισσούς της κοινωνικής διαπλοκής.
Η έκπληξη και οι διεσταλμένοι βολβοί εμφανίστηκαν λίγες μέρες πριν. Με την ανακοίνωση για τη βιομηχανία της ευτέλειας. Με τη φασόν βιοτεχνία της συγγραφής εργασιών για προπτυχιακές και μεταπτυχιακές σπουδές. Η μόνη ίσως έκπληξη είναι ο αριθμός αυτών που χρησιμοποίησαν την ίδια εργασία. Η σαπίλα προφανώς δεν αφορά την πλειονότητα των φοιτητών και φοιτητριών. Των νέων που παλεύουν για να μάθουν. Να δημιουργήσουν προϋποθέσεις κοινωνικής ανέλιξης στηριζόμενοι σε ίδιες δυνάμεις.
Αφορά όσους και όσες γαλουχήθηκαν μ’ αυτή τη σκέψη. Να μη νοιάζονται για τη γνώση. Να μην αγωνιούν για το βάθεμα της σκέψης τους. Που δεν συμμετέχουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Που εκπαιδεύονται από πολύ νωρίς στην παραπολιτική και τον παρασυνδικαλισμό. Στη δημιουργία δικτύου εξυπηρετήσεων σε πολιτικούς, φιλόδοξους καθηγητές και σε διαπλεκόμενα συμφέροντα που λυμαίνονται επιχειρηματικά κοινόχρηστους χώρους στα Πανεπιστήμια.
Η μαζικότητα του φαινομένου της Πάτρας τρομάζει. Γιατί αποπνέει κοινωνική μόλυνση. Χειρότερη απ’ το μαζούτ της Σαλαμίνας. Γιατί μολύνει το κοινωνικό σώμα. Αδρανοποιεί ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας. Το εξωθεί σε συναλλαγές και άμβλυνση της κοινωνικής ευαισθησίας. Σε ελαστικοποίηση της συνείδησης που χωράει μόνο στο μέγεθος του ατομικισμού και της κοινωνικής αδιαφορίας.
Η βιοτεχνία της αντιγραφής, της μασημένης και αδούλευτης γνώσης πλήττει ευθέως το δημοκρατικό πολίτευμα. Προετοιμάζει ανθρώπους χωρίς αρχές. Χωρίς αναφορά στην κοινωνία. Υπονομεύεται η ανεξαρτησία -αν όχι η δυνατότητα- του προβληματισμού και της λήψης αποφάσεων. Διαμορφώνει ατελείς ανθρώπους. Υποτελείς σε αφεντικά. Πολίτες που μαθαίνουν να χειραγωγούνται. Να χρησιμοποιούν την αδιαφάνεια. Τα κοινωνικά λαγούμια.
Υπάρχει πολύ πύον στην κοινωνία. Που μαζεύτηκε σπυρί σπυρί. Οσοι έχουν την ευθύνη στα Πανεπιστήμια, στα κόμματα, στα σχολεία δεν μπορούν να σιωπούν. Να κλείνουν τα μάτια. Να μοιράζουν συγχωροχάρτια. Ούτε να γενικολογούν. Καιρός είναι να συνειδητοποιήσουν πως η διαιώνιση της κατάστασης σαπίζει τους κοινωνικούς θεσμούς.
* καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου